tam pisze
  • prukać i prukwa
    25.04.2003
    25.04.2003
    Szanowni Państwo,
    w wywiadzie ze Spike'em Jonzem Wojciech Orliński, redaktor Gazety Wyborczej, posłużył się ostatnio słowem prukanie (cytuję fragment: „(…) tworzy Pan filmy będące wyrafinowanym żartem filozoficznym, a jednocześnie (…) produkuje serial «American Jackass», który pozostaje na poziomie dowcipów o prukaniu”). Chciałbym zapytać, co owo „prukanie” znaczy. Nie znalazłem go ani u Doroszewskiego, ani u Szymczaka, przypuszczam zatem, że to rzecz nowa w polszczyźnie. Na podstawie kontekstu, w którym wyraz ten się pojawił, oraz przykładów wyszperanych w Internecie przeczuwam, że nie można się po prukaniu spodziewać niczego miłego, ale – z ciekawości – chciałbym poznać „oficjalną” definicję. Zastanawia mnie również fakt pojawienia się tego słowa (w moim odczuciu nieco wulgarnego) w ogólnopolskim dzienniku, co mogłoby świadczyć, że jest już ono ogólnie przyjęte, a przynajmniej znane.
    Łączę wyrazy szacunku i pozdrowienia
    Stanisław Danecki
  • Przecinek między elementami orzeczenia imiennego
    31.03.2016
    31.03.2016
    Podczas pisania artykułu na bloga stworzyłem zdanie:
    Jedyną szansą na rozwinięcie się nowotworu serca w ten sposób jest przeniesienie komórek nowotworowych z innych narządów poprzez krew.

    Mam zwyczaj czytania swoich tekstów na głos przed publikacją, więc automatycznie zrobiłem pauzę przed jest. Pytanie brzmi: czy powinien tam stać przecinek? Wydaje się to rzeczą naturalną, aczkolwiek nie jestem tego pewien. Jaka jest reguła?

    Pozdrawiam
  • przecinki między jednorodnymi częściami zdania
    10.05.2006
    10.05.2006
    Witam serdecznie! Często miewam problemy z precyzyjnym określeniem, kiedy należy, a kiedy nie powinno się oddzielać jednorodnych części zdania. Na przykład czy w zdaniu: „Dostawały tam dobre, darmowe posiłki” zasadne jest postawienie przecinka pomiędzy dobre i darmowe? Spotykam też różne sposoby zapisu zdań z okolicznikami czasu, np. 23 maja w niedzielę z samego rana lub 23 maja, w niedzielę, z samego rana. Który zapis jest poprawny? Pozdrawiam serdecznie i życzę wszelkiej pomyślności!
    Katarzyna
  • przez siebie, przez niego
    17.11.2004
    17.11.2004
    Znalazłem zdanie: „Użytkownik (…) przemieszcza się po stronach programu w wybranej przez niego kolejności”. Czy nie powinno się użyć tu zaimka siebie? Zajrzałem do NSPP. Nie daje on jednoznacznej odpowiedzi. Znalazłem tam dwa przykłady: „Oskarżony przedstawił kłamliwą, wygodną dla siebie (nie: dla niego) wersję wydarzeń”, „Usłyszał bardzo pochlebną dla siebie (lub: dla niego) opinię”.
    Autorzy podają różne rozwiązania. Czy cytowane zdanie jest poprawne? Czy reguły proponowane przez słownik są spójne?
  • Raczej niebieska strefa
    31.05.2017
    31.05.2017
    Drodzy Eksperci!
    Proszę o wyjaśnienie, jak należy zapisywać sformułowanie 'niebieska strefa'/'niebieskie strefy' (strefa, gdzie żyje duży, znacznie większy niż przeciętny, odsetek stulatków i ponadstulatków – hmm, ciekawe, czy ten wyraz dobrze zapisałam) – czy od wielkich liter, a może pierwszy wyraz od wielkiej litery, a drugie nie, a może całość w cudzysłowie? Będę bardzo wdzięczna za podpowiedź.
    Z serdecznymi pozdrowieniami,
    Katarzyna
  • rasizm
    5.06.2006
    5.06.2006
    W gazecie przeczytałam następujący artykuł: „Dwaj niemieccy pracownicy zostali zwolnieni z pracy za rasistowskie wypowiedzi na temat kolegi pochodzącego z Polski”. Zaskoczona, od razu zajrzałam do słownika, sprawdzić definicję słowa rasa, ale nie znalazłam tam jasnej odpowiedzi. Nurtuje mnie, czy obelgi dotyczące narodowości, np. Niemca wobec Polaka, można nazwac rasistowskimi. Czy można uznać, że istnieje np. rasa polska. Będę wdzięczna za odpowiedź.
    Z powazaniem
  • Relacja podrzędności
    29.01.2019
    29.01.2019
    Moje pytanie związane jest z analizą i sporządzaniem wykresów wypowiedzeń wielokrotnie złożonych. Czy w takim rodzaju wypowiedzenia zdanie składowe może być podrzędne do imiesłowowego równoważnika zdania?
    Jako przykład podam zdanie:
    Choć zdarzają się okresy, że – nie wyjeżdżając tam, gdzie mógłbym spotkać Polaków –posługuję się polszczyzną mówioną przygodnie, bo w samym Neapolu nie mam zbyt wielu okazji do jej używania, przy pisaniu natrafiam na trudności wyłącznie literackiej natury.
  • rodzaj gramatyczny skrótowców
    11.05.2008
    11.05.2008
    Proszę o wyjaśnienie, jaki rodzaj należy zastosować w przypadku użycia skrótu, którego pełna nazwa brzmi „odmiennie” od rodzaju skrótu, np. ta Księga Identyfikacji Wizualnej i ta KIW czy ten KIW („KIW zawierała…” czy „KIW zawierał…”)? Ta Platforma Obywatelska i ta PO czy to PO („PO podała…” czy „PO podało…”)? Polska Agencja Prasowa i ta PAP czy ten PAP („PAP podała…” czy „PAP podał…”)? Ta Pomorska Akademia Medyczna i ta PAM czy ten PAM („PAM opracowała…”, czy „PAM opracował…”)?
    Renata
  • różności imiennicze
    9.03.2013
    9.03.2013
    Szanowni Państwo,
    czy poniższe imiona są przyswojone przez język polski, funkcjonują w Polsce, należą do zasobu polskich imion?
    1. Jur
    2. Zorzan (Zoran; żeń. Zora)
    3. Kordian
    4. Eunika (Eunice)
    5. Sandra
    6. Jowana
    7. Stela (Stella)
    8. Wiwiana
    9. Balladyna
    Z poważaniem
    Czytelnik
  • Saddam i Adolf
    9.05.2003
    9.05.2003
    Moje pytanie nie jest chyba stricte językowe, ale… Czy poprawnie (prawidłowo?) jest, gdy w tytułach, a nawet artykułach, dotyczących Iraku i Saddama Husajna, pojawia się imię zamiast nazwiska byłego dyktatora Iraku, np. „Kto i co po Saddamie?”, „Reżim Saddama obalony” itd. Przecież Saddam to imię (chyba źe się mylę), a nie nazwisko. To tak jakby powiedzieć, że „Geroge wysłał wojska amerykańskie do Iraku” (mając na myśli prezydenta Busha) albo „Adolf został pokonany” (pisząc o Hitlerze).
    Pozdrawiam serdecznie
    A.S.
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego